We waren thuis met een groot gezin en hadden het niet breed dus moesten we het allemaal met een damesbrommertje doen. Ik werkte toen ieder weekend en in de vakanties bij een boer en verdiende in twee jaar tijd mijn eerste eigen bromfiets bij elkaar, dat was in 1974. Ik kocht toen een Kreidler Grand Prix 4 Speed.

Supertrots was ik en niemand in de straat kon geloven dat ik hem helemaal zelf bij elkaar had gespaard. Hij kostte toen al bijna 2000 gulden bij Van Gerwen in Helmond.

Om hem te merken graveerde ik heel onopvallend mijn handtekening aan de onderkant in de cilinder, en maakte onder het buddyseat een onderbreker-schakelaartje zodat ze er niet zomaar mee weg konden rijden. Van oude brommertjes maakte ik toen crossbrommers en die verkocht ik dan weer voor een prikje. Zelf wilde ik graag een échte crossmotor om aan wedstrijden mee te doen, maar dat koste veel geld. Na een tijdje kroop het bloed waar het niet gaan kon en verkocht ik mij geliefde Kreidler. Van de opbrengst kocht ik toen een Husqvarna 500 en deed mee aan wedstrijden. Omdat ik de enige in de club was die een 500 cc motor had, won ik altijd de promotieprijs. Mijn moeder stond altijd angsten uit met die wilde sport. De pech wilde dat tijdens een training het stuur van mijn motor afbrak en ik mijn bovenbeen brak. Destijds lag je nog een paar weken in het ziekenhuis en toen ik weer thuis kwam had mijn moeder de motor verkocht, want zo zei ze: ‘Nu is het afgelopen!’

Na jaren begon het toch weer te kriebelen en wilde ik weer aan het sleutelen. Alles kan ik zelf; stralen, spuiten, restaureren, motor reviseren, wielen spaken enz. Behalve verchromen, dat laat ik altijd doen door een bedrijf in Reuver. Natuurlijk moest er ook weer zo’n zelfde Kreidler Grand Prix van vroeger komen.

Eindelijk leek het erop dat ik een goede gevonden had, maar ik had het druk met mijn werk dus moest ik er ‘s avonds naar toe. In het halfdonker de brommer uitgeprobeerd. Hij reed goed en de prijs was redelijk, dus ik nam hem mee.

Inmiddels omvat mijn verzameling 34 brommers, maar één ding is zeker; die Grand Prix gaat nóóit meer weg!! Hier in Grashoek hebben we nog een klein clubje van ongeveer 15 man en 1 dame (mijn vrouw!) met een oude brommer. Maar wat graag maken we een leuke tourrit in onze prachtige omgeving.

Hennie van Gameren, Grashoek.

Van een clublid, Mart Teeuwen, kreeg ik een geweldige tip om vastzittende motorblokjes los te maken: Je neemt een oude bougie en slijpt daar het keramiek van af, haalt de binnenkern eruit en je last een smeernippel op de bout. Die draai je die in de cilinder en zet de vetspuit er op. Meestal staat de zuiger zo, dat de spoelpoorten dicht staan. Je perst dan het vet er in, de zuiger hoeft maar weinig druk te hebben en los is het blokje, zonder geweld te hoeven gebruiken.